‘En ontferm u over sommigen, en ga daarbij met onderscheid te werk. Red anderen echter met vrees, en ruk hen uit het vuur. U moet ook het onderkleed haten dat door het vlees bevlekt is.’ Judas 1:22-23 HSV
Ontferming is een wat ouderwets woord, wat soms vertaald wordt met medelijden, maar dat is te zwak. Ontferming gaat dieper, je voelt het in je ingewanden, je bent er kapot van, maar het drijft je ook tot actie, omdat je het niet aan kunt zien
Dat is de ontferming, die Jezus had en daardoor in onze plaats aan het kruis ging, zo diep zit dat, zo ver gaat dat. Die ontferming had Hij toen Hij de menigte zag, zonder herder en zag dat er te weinig arbeiders zijn om die grote oogst binnen te halen en ons de opdracht gaf om te bidden voor meer arbeiders in de oogst
Die ontferming mag ook de onze zijn, als we beseffen dat er zovelen verloren gaan omdat er mensen weigeren in actie te komen en er iets aan te doen, terwijl toch iedereen geroepen is om een getuige van Jezus te zijn en anderen tot jaloersheid te brengen. Maar het enige beeld dat we afgegeven hebben is dat we niet anders zijn dan andere religies, waar het draait om wetjes en regels.
Maar wij hebben Jezus! De bron van onze redding, we worden gered uit genade, gratis en voor niets! We zouden de blijmoedigste mensen op aarde moeten zijn en die geweldige boodschap niet voor onszelf moeten kunnen houden.
Liggen we nog wel eens wakker van mensen, die we kennen en Jezus (nog) niet aangenomen hebben en die dus verloren dreigen te gaan? Wat kunnen wij eraan doen? Zoutend zout en lichtend licht zijn, Zijn liefde in de praktijk brengen en getuigen hoe Hij ons veranderd heeft! Om maar eens wat te noemen
Vannacht kreeg ik een plan en hieronder deel ik de link naar onze nieuwsbrief, om op de dag voor Pasen, stille zaterdag, de straat op te gaan, landelijk, om te gaan enquêteren en meteen de mensen de boodschap van de Opgestane te vertellen, doe je mee, meld je aan! Het is nog niet te laat, nu is de tijd!
