Gameverslaving

Gameverslaving is niet ongevaarlijk.

Gameverslaving
Zo’n negentig procent van onze jongeren spelen regelmatig games. Op zichzelf is daar niet direct iets mis mee. Alleen.., zeker twintigduizend jongeren in ons land zijn inmiddels verslaafd aan games en ook duizenden jongeren vertonen al bepaalde tekenen van een gameverslaving. (Zie onderzoek Jellinek kliniek)
Sommige kinderen spelen meer dan 70 uur per week. Deskundigen zeggen dat vooral pubers vatbaar zijn voor een verslaving aan videogames, omdat ze in een game controle hebben over wat er gebeurt. Hierdoor krijgen ze een extra gevoel van zelfvertrouwen, iets wat jongeren in deze periode minder kunnen hebben. En het is te verwachten dat in de toekomst het aantal verslaafden onder jongeren nog drastisch zal toenemen. Maar dit zal tegenwoordig niemand meer verbazen. De commercie is er op ingesteld dat vooral kinderen, op zo vroeg mogelijke leeftijd aan het gamen gaan en met succes, inmiddels is het al zover dat talloze kinderen geen dag meer zonder kunnen.

Helaas lijken veel ouders zich daar niet (meer) druk om te maken, alsof de strijd al verloren zou zijn. Maar die zogenaamd onschuldige video spelletjes zijn niet zo onschuldig als het lijkt, achter sommige games zitten demonen die het denken van onze kinderen negatief beïnvloeden. Daarbij komt, dat tot laat in de nacht gamen zeker niet goed is voor de schoolprestaties. Het zal er bijna altijd toe leiden dat schoolprestaties achteruit gaan. Huiswerk is niet meer belangrijk en men raakt steeds meer achter bij de rest van de klasgenoten.

Een gameverslaving heeft ook vaak tot gevolg, dat men geen sociale contacten meer buiten het gamen heeft en dat men zich gaat isoleren van anderen. Als iemand zo vaak en lang achter de spelcomputer zit, dat de sociale contacten en ook dagelijkse activiteiten als eten, slapen of naar school eronder gaan lijden, dan spreekt men over een dwangmatige gebruiker en dit is dus een verslaafde.

De waterdoop van Patrick

Demonen en verslavingen

Maar er is vooral ook een geestelijke kant aan dit probleem. Christenen die enig inzicht hebben in de geestelijk wereld om ons heen, beseffen dat er meer aan de hand is (Efez. 6: 11-18). Het is beslist niet overdreven om te zeggen dat er demonen zijn die ons aanmoedigen dingen te doen, die tot verslavingen kunnen leiden. Het gaat net zolang door, totdat de gewenning zodanig is dat we verslaafd worden. Jezus zegt in Joh.10:10, dat de satan is als een dief, die komt om te roven, te slachten en te vernietigen.

Begrijp me niet verkeerd, af en toe gamen kan je ontzettend veel plezier geven. Maar onderscheiding is daarbij wel nodig, want veel spellen zitten ook vol met geweld… en geweld is nu eenmaal geen spel. Hierdoor kunnen grenzen, over wat nog toelaatbaar is, vervagen of opschuiven. Geweld wordt dan door jongeren steeds meer als “normaal” gezien. Laat ons daarbij beseffen dat de duivel feitelijk nooit geen spelletjes speelt, maar hij is altijd enorm serieus. Zijn enige doel is om kinderen (en ook volwassenen) te beïnvloeden, zodat de grenzen vervagen tussen de virtuele wereld en de real-life wereld.

De gevolgen van geweld in een game zijn niet altijd direct zichtbaar of voelbaar, maar het heeft met name invloed op de geestelijke ontwikkeling van een kind. Als het geweld gepleegd wordt door een heldenfiguur, bestaat de kans dat uw kind het gedrag gaat imiteren. Vooral wanneer uw kind sterk beïnvloedbaar is op dit gebied. Als ouder moeten we ons realiseren dat wat onze ogen zien, grote invloed kan hebben op wie we zijn of gaan worden. Het is veel meer dan een eenvoudig spelletje, achter de bedenkers van al dat geweld zitten demonen die invloed willen krijgen op onze kinderen.

Satan richt zijn pijlen zeker niet alleen op mensen die God niet kennen, maar ook op gelovigen die de Heer Jezus wel kennen. Verslaafd (of gebonden) zijn aan iets trekt ons weg van God. Als iets belangrijker wordt dan de Heer, dan is er sprake van het dienen van een afgod en achter afgoden staan altijd demonen. Zo simpel leert de Bijbel ons dat en nogmaals, dit geldt natuurlijk niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen die verzot zijn op games.

Om over na te denken

Heeft het gamen invloed op je dagelijks leven of je gedrag?

De waterdoop van Patrick

Game junkie
“Onze samenleving heeft ware navolgers van Jezus Christus nodig. Zij kunnen ook andere jongeren inspireren, richting geven en bewaren voor een kwijnend bestaan als game junkie.

 

Vlucht gedrag

Vooral jongeren die niet zoveel zelfvertrouwen hebben, worden gemakkelijker gameverslaafd. In een game kunnen ze veel meer dan in het echt, dus vluchten ze in het spel. Nu heeft iedereen wel eens last van vluchtgedrag. Bijvoorbeeld, we zeggen tegen onszelf als iets moeilijk wordt, ‘nu even niet’ en we zoeken afleiding in andere dingen. Op zich is dat heel normaal en ook helemaal niet erg. Maar het wordt anders als wij de realiteit van het leven waar we in zitten blijvend willen ontlopen, dan is er sprake van ongezond vluchtgedrag.

Gamen kan dan een manier zijn, om uit de harde realiteit van de real-life wereld te stappen. Het kan zo ver komen dat men ook steeds minder aandacht heeft voor real-life contacten, met vrienden en familie. Daarnaast kan men last krijgen van slaapproblemen of problemen op school.

Mensen die extreem lang games spelen, blijken ook erg veel weg te hebben van verslaafden. Ze hebben langzaam maar zeker nergens anders belangstelling meer voor en kunnen daardoor niet meer normaal functioneren. Op dat moment is het een demonische gebondenheid geworden, waar men van bevrijd moet worden. Sommige laten zich door satan opsluiten in hun virtuele wereld. Gesprekken moeten wijken, momenten van samen zijn, worden onmogelijk, men is gewoon niet meer bereikbaar.

Ouders zouden beter en nauwgezetter het game gedrag van hun kinderen dienen te begeleiden. Zou het niet veel beter zijn dat kinderen gestimuleerd worden om ook belangstelling voor andere dingen te hebben, dan alleen uren te gamen op een spelcomputer.

De weg tot bevrijding

Voor een gelovig kind van God is er feitelijk maar één middel om de vrijheid te bewaren en geen slaaf te worden van games, internet, of welke ‘afgod’ dan ook. Neem in de eerste plaats dagelijks tijd om met God bezig te zijn. Laat Jezus altijd de belangrijkste zijn in uw leven. De Bijbel zegt het zo: “Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechter hand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn.” Kol. 3:1, 2

Onze samenleving heeft ware navolgers van Jezus Christus nodig. Zij kunnen ook andere jongeren inspireren, richting geven en bewaren voor een kwijnend bestaan als game junkie.

Hoe kom je van je verslaving af?

1. Erken het probleem voor jezelf en eventueel je kinderen en bespreek het met hen. Mogelijk is de spelcomputer in huis belangrijker geworden dan van je Bijbel of een tijd van gebed. Belijd dan de zonde van tijdverspilling en geestverzieking aan God en vraag om vergeving.
2. Vertel je kinderen dat je het wilt gaan veranderen. Wees er eerlijk over, dat je het veel te lang hebt toegestaan en de gevaren van gameverslaving hebt onderschat.
3. Neem een radicale beslissing om hier wat aan te veranderen. Neem deze beslissing voor Gods aangezicht en vraag vooral God om bevrijding, want anders kun je die beslissing onmogelijk waar maken. Kom je er niet uit, laat met je bidden door een pastor of begeleider die met Gods Geest vervuld is.
4. Kom daarna wel in actie: beperk het gamen drastisch. Vertel eventueel je kinderen, dat als het niet lukt de spelcomputer desnoods het huis uit gaat. Laat je gezin niet langer beheerst worden door games.
5. Doe er alles aan om deze verslaving een halt toe te roepen. Bidt samen dat God honger zal geven naar de dingen van Hem.
Hou de eerste tijd rekening met ontwenningsverschijnselen, wees daar niet bang voor. Met de hulp van de Heer zal je ook dit overwinnen.